Συγγραφέας: Λίλιαν Σουμέλη, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια
www.psychologynow.gr
Στόχος είναι μέσα από την επικοινωνία και τη συναισθηματική σύνδεση γονιού-παιδιού να δημιουργηθεί η κατάλληλη ατμόσφαιρα και να δοθεί χώρος στο παιδί να εκφράσει στο δικό του χρόνο τις απορίες και τα συναισθήματά του σχετικά με το τι πραγματικά συμβαίνει ή και ενδέχεται να συμβεί.
Καθώς τα κρούσματα από τον νέο κοροναϊό (Covid19) πoλλαπλασιάζονται σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κάνει λόγο για πανδημία με πολλά αθώα θύματα. Πρόκειται για μία παγκόσμια κρίση που καλούνται κυρίως οι χώρες που πλήττονται, να διαχειριστούν άμεσα και σε διάφορα επίπεδα: υγειονομικό, οικονομικό, εκπαιδευτικό και ανθρωπιστικό.
Μέτρα προστασίας για την ανάσχεση ή μείωση μετάδοσης του ιού επιβάλλονται, τα σχολεία κλείνουν ενώ οι κοινωνικές συναναστροφές και μετακινήσεις μειώνονται. Η καθημερινότητα ενηλίκων και παιδιών αλλάζει, τα ερωτήματα σε σχέση με τον νέο ιό είναι πολλά ενώ στο γενικό πληθυσμό η συναισθηματική ένταση και το άγχος αυξάνονται.
Τα παιδιά και οι έφηβοι δεν έχουν την επαρκή γνωστική και συναισθηματική ικανότητα να φιλτράρουν, να κατανοήσουν συζητήσεις, σχόλια, αφηγήσεις των ενηλίκων ή ακόμη και των συνομηλίκων τους, των Μ.Μ.Ε. και τις πληροφορίες μέσω κοινωνικών δικτύων.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, συχνά να δημιουργούν με τη φαντασία τους μια διαστρεβλωμένη πραγματικότητα των γεγονότων. Μέσα σ` αυτό το πλαίσιο, ο ρόλος του γονιού θα είναι να χτίσει μία γέφυρα επικοινωνίας με το παιδί, συμβάλλοντας έτσι στο απαραίτητο «φιλτράρισμα» που χρειάζεται εκείνο στην είδηση μίας πανδημίας για την πρόληψη ενός ενδεχόμενου ψυχικού τραύματος.
Η ψυχοσυναισθηματική προσέγγιση του γονιού στην κρίση θα βοηθήσει το παιδί/έφηβο να εσωτερικεύσει ένα απειλητικό για τη ζωή του γεγονός όπως μια πανδημία. Οι Ενήλικες, έφηβοι και τα παιδιά έρχονται αντιμέτωποι με το φόβο της αρρώστιας, της απώλειας και του θανάτου τόσο για τους ίδιους όσο και για τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Καθοριστικής σημασίας εδώ είναι η ψυχοσυναισθηματική προσέγγιση του γονιού που καλείται να επεξεργαστεί, να διαχειριστεί τα δύσκολα μεν αλλά φυσιολογικά δε συναισθήματά του, όπως αυτά της ανασφάλειας, της έλλειψης ελέγχου για τη σωματική ακεραιότητά του ή και τη ζωή του από την απειλή του νέου ιού.
Καλό είναι ο γονιός ως πρόσωπο με το οποίο το παιδί νιώθει συναισθηματική ασφάλεια να το ενημερώσει με ψυχραιμία, υπομονή, σαφήνεια, αγάπη και ενσυναίσθηση, χωρίς να μειώσει άθελά του τα συναισθήματα του παιδιού λέγοντάς του «μην υπερβάλλεις, μην ανησυχείς, μη φοβάσαι». Αντίθετα, ο γονιός θα πρέπει να στηρίξει το παιδί / έφηβο ακούγοντάς με προσοχή και απαντώντας στις ερωτήσεις του, με σαφήνεια, απλό τρόπο και κυρίως με κατανόηση και αποδοχή για να το βοηθήσει να αισθανθεί στοργή, εμπιστοσύνη και εσωτερική ασφάλεια και ανακούφιση από το άγχος.
Στόχος είναι μέσα από την επικοινωνία και τη συναισθηματική σύνδεση γονιού-παιδιού να δημιουργηθεί η κατάλληλη ατμόσφαιρα και να δοθεί χώρος στο παιδί να εκφράσει στο δικό του χρόνο τις απορίες και τα συναισθήματά του σχετικά με το τι πραγματικά συμβαίνει ή και ενδέχεται να συμβεί. Οι πληροφορίες που μπορούμε να μοιραστούμε με το παιδί εξαρτώνται κυρίως από το αναπτυξιακό του επίπεδο, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τη συναισθηματική του ετοιμότητα και ικανότητα κατανόησης σε σχέση με την ηλικία του.
Το παιδί, κυρίως προσχολικής αλλά και σχολικής ηλικίας, καλό είναι να μη γίνεται δέκτης των ειδήσεων από την τηλεόραση ή το διαδίκτυο. Ο γονιός θα ήταν σκόπιμο να μην αναφέρει στο παιδί λεπτομέρειες σχετικά με την πανδημία, που θα του προκαλέσουν μεγαλύτερη αναστάτωση και φόβο.
Οι έφηβοι γνωστικά έχουν ήδη αρχίσει να αναπτύσσουν τη λογική σκέψη, παρόλα αυτά, συναισθηματικά παραμένουν ακόμη ευάλωτοι και χρειάζονται πάντα απλόχερα τη διαθεσιμότητα και υποστήριξη του γονιού. Η επικοινωνία γονιού-εφήβου με την αμοιβαία ανταλλαγή συναισθημάτων και απόψεων μέσα σε ένα κλίμα συζήτησης θα βοηθήσει τον έφηβο να νοηματοδοτήσει, να εκφράσει το συναίσθημά του και να αποσαφηνίσει κάποια εύλογα ερωτήματα που αφορούν στην εξάπλωση του νέου ιού, διαδικασία που μπορεί να είναι ιδιαίτερα ανακουφιστική για τον ίδιο.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό ο γονιός να καθησυχάσει το παιδί / έφηβο στην κατεύθυνση ότι η εμφάνιση του νέου ιού είναι ένα σπάνιο γεγονός που δεν προκαλεί σοβαρές επιπλοκές στην υγεία στο μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων. Να το διαβεβαιώσει ότι οι γονείς του, το σχολείο, τα νοσοκομεία, ο κρατικός μηχανισμός ενώνονται για την ασφάλεια, την σωματική και ψυχική ακεραιότητά του.
Οι γονείς που αισθάνονται μια παρατεταμένη θλίψη, ένταση και άγχος που μπορεί να επηρεάσουν την οικογενειακή και επαγγελματική λειτουργικότητά τους θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν ψυχολόγο για να διαχειριστούν τα δύσκολα συναισθήματά που δημιουργεί ή επιτείνει η συνθήκη πανδημίας του νέου κοροναϊού.
Συγγραφέας: Λίλιαν Σουμέλη, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια
www.psychologynow.gr
0 comments :
Post a Comment