Τι χρειάζεται να ξέρεις για την οστεοπόρωση

 

Από την εμμηνόπαυση και μετά, με τη μείωση των οιστρογόνων, αρχίζει μια απώλεια οστικής μάζας που μπορεί να εξελιχθεί πιο πολύ με την ηλικία. Μια διατροφή πλούσια σε ασβέστιο, η τακτική άσκηση ή η αντιμετώπιση με θεραπεία ορμονικής αντικατάστασης μπορεί να αποτρέψει ή να καθυστερήσει την εμφάνισή της.

Το ασβέστιο και ο φώσφορος είναι δύο μέταλλα πολύ βασικά για τον φυσιολογικό σχηματισμό των οστών. Στη διάρκεια της νεότητας, το σώμα χρησιμοποιεί αυτά τα μέταλλα για να χτίσει τα οστά.

Εάν το ασβέστιο που λαμβάνεται από τη διατροφή δεν είναι αρκετό, ο οργανισμός μας μπορεί να απορροφήσει ξανά το ασβέστιο και τον φώσφορο απευθείας από τα οστά, γεγονός που προκαλεί την εξασθένηση του οστικού ιστού και προκαλεί ευαίσθητα και εύθραυστα οστά, πιο επιρρεπή σε κατάγματα, ακόμη και χωρίς να παρουσιαστούν τραύματα.

Επιπλέον, μετά την εμμηνόπαυση, οι ωοθήκες σταματούν να παράγουν οιστρογόνα, έτσι ο οστικός ιστός γίνεται λεπτότερος και δεν είναι σε θέση να σχηματίσει αρκετά νέα οστά. Με την πάροδο του χρόνου τα οστά χάνουν πυκνότητα και αυξάνεται ο κίνδυνος θραύσης και τραύματος.

Και στις δύο περιπτώσεις, προκύπτει η οστεοπόρωση, που είναι ο πιο κοινός τύπος οστικής νόσου και που επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.

Συνήθως, η απώλεια οστού γίνεται σταδιακά για μια περίοδο αρκετών ετών και πολλές φορές το άτομο θα υποστεί ένα κάταγμα προτού συνειδητοποιήσει την παρουσία της νόσου. Όταν συμβαίνει αυτό, η οστεοπόρωση είναι συνήθως ήδη σε προχωρημένο στάδιο και η βλάβη είναι σοβαρή.

 Τύποι οστεοπόρωσης

• Πρωτογενής οστεοπόρωση ή ακούσια, η οποία με τη σειρά της μπορεί να είναι: 
  1. Μετεμμηνοπαυσιακή ή τύπου Ι: Εμφανίζεται στις γυναίκες ως συνέπεια της παύσης της λειτουργίας των ωοθηκών, και είναι χαρακτηριστικά τα κατάγματα των σπονδύλων λόγω σύνθλιψης και τα κατάγματα στην περιοχή του καρπού του χεριού.
  2. Γεροντική ή τύπου II: Εμφανίζεται και στα δύο φύλα, σε μεγαλύτερες ηλικίες. Είναι συνέπεια της απώλειας της ποιότητας και της ποσότητας των οστών. Γίνεται με σταδιακό τρόπο και συμβαίνει με την πάροδο των χρόνων. Σε αυτήν την περίπτωση, η απώλεια οστού δεν είναι τόσο επιταχυνόμενη όσο ο τύπος Ι.
• Δευτερογενής οστεοπόρωση: Προκαλείται από άλλες αιτίες διαφορετικές της εμμηνόπαυσης και της ηλικίας, όπως από ασθένειες ενδοκρινολογικές, γαστρεντερικές, αιματολογικές… ακόμη και λόγω ακινητοποίησης για μεγάλο χρονικό διάστημα ή λόγω της χρήσης ορισμένων φαρμάκων.

Αιτίες της οστεοπόρωσης

Είναι μια ασθένεια στην οποία συμμετέχουν διάφοροι παράγοντες: στοιχεία περιβαλλοντικά, διατροφικά και γενετικά. Η κύρια αιτία της οστεοπόρωσης είναι τα μειωμένα επίπεδα οιστρογόνων στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.

Επίσης άλλες αιτίες είναι η γήρανση, η γενετική κληρονομικότητα και μια διατροφή ελλειμματική σε ασβέστιο, το οποίο είναι απαραίτητο για το σχηματισμό των οστών. Τα τρόφιμα που το περιέχουν είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα (γάλα και παράγωγα), τα λιπαρά ψάρια και οι ξηροί καρποί.

Συμπτώματα

• Παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης
• Μυϊκός πόνος
• Κατάγματα και αδυναμία των οστών
• Πόνος στον αυχένα
• Απώλεια ύψους και βάρους

Πρόληψη της οστεοπόρωσης

Εάν σε ανησυχεί αυτό το πρόβλημα, εδώ έχουμε μερικές συστάσεις: 

• Να ασκείσαι τακτικά. 
• Να εισάγεις τροφές πλούσιες σε ασβέστιο, όπως γαλακτοκομικά προϊόντα και σόγια, στη διατροφή σου. 
• Να συμβουλευτείς τον γυναικολόγο σου σχετικά με την δυνατότητα πραγματοποίησης θεραπείας ορμονικής αντικατάστασης. 

Εδώ και λίγο σχετικά καιρό, υπάρχει ένας γενετικός έλεγχος που επιτρέπει να γνωρίζουμε το ποσοστό του κινδύνου να υποφέρουμε από αυτήν την παθολογία πριν αναπτυχθεί. Έτσι έχουμε την ευκαιρία να καθυστερήσουμε την εμφάνιση των συμπτωμάτων με την αντιμετώπιση του παράγοντα που την προκαλεί, με διατροφικές συνήθειες, άσκηση…

Η εξέταση είναι πολύ απλή και μη επεμβατική. Λαμβάνεται ένα δείγμα σάλιου και το αποτέλεσμα είναι γρήγορο και ισχύει για όλη τη ζωή. Ενδείκνυται για όλες τις γυναίκες άνω των 35 ετών, ειδικά για εκείνες που έχουν συγγενείς που ήδη έχουν διαγνωστεί με οστεοπόρωση (και άνδρες επίσης) ή που πάσχουν από αλκοολισμό, νεοπλάσματα, ρευματικές παθήσεις, ακινητοποίηση ή θεραπεία με γλυκοκορτικοειδή.

Αυτός ο γενετικός έλεγχος βοηθά στην πρόληψη της οστεοπόρωσης και επιπλέον στη διάγνωση και τη θεραπεία της.

Πηγή: Δρ. Conchita Vidales